adapertus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adaperiō
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adapertus | adaperta | adapertum | adapertī | adapertae | adaperta | |
Genitive | adapertī | adapertae | adapertī | adapertōrum | adapertārum | adapertōrum | |
Dative | adapertō | adapertō | adapertīs | ||||
Accusative | adapertum | adapertam | adapertum | adapertōs | adapertās | adaperta | |
Ablative | adapertō | adapertā | adapertō | adapertīs | |||
Vocative | adaperte | adaperta | adapertum | adapertī | adapertae | adaperta |
References
- “adapertus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adapertus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.