aczkoliby

From aczkoli +‎ -by. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /at͡ʃʲkɔlʲibɨ/
• IPA^(key): (15^th CE) /at͡ʃʲkɔlʲibɨ/

aczkoliby

1. creates an unreal contrastive conditional; if on the other hand
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, page 49:

     A gdyby (quod si) na naszem dworze... kto brony dobądze..., tedy na naszey lascze ma bycz, a gdyby vranyl (si vero vulneraverit), tedy... ma bycz skaran... Aczkolyby na naszem dworze... czso vkradl, tedy vcho ma bycz vrsnyono

     [A gdyby (quod si) na naszem dworze... kto broni dobędzie..., tedy na naszej łasce ma być, a gdyby uranił (si vero vulneraverit), tedy... ma być skaran... Aczkoliby na naszem dworze... czso ukradł, tedy ucho ma być urżniono]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aczkoliby”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN