actitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of āctitō

Participle

āctitātus m (feminine āctitāta, neuter āctitātum); first/second declension

  1. employed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative āctitātus āctitāta āctitātum āctitātī āctitātae āctitāta
Genitive āctitātī āctitātae āctitātī āctitātōrum āctitātārum āctitātōrum
Dative āctitātō āctitātae āctitātō āctitātīs āctitātīs āctitātīs
Accusative āctitātum āctitātam āctitātum āctitātōs āctitātās āctitāta
Ablative āctitātō āctitātā āctitātō āctitātīs āctitātīs āctitātīs
Vocative āctitāte āctitāta āctitātum āctitātī āctitātae āctitāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.