ablacuatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ablacuō.

Participle

ablacuātus m (feminine ablacuāta, neuter ablacuātum); first/second declension

  1. Alternative form of ablaqueātus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ablacuātus ablacuāta ablacuātum ablacuātī ablacuātae ablacuāta
Genitive ablacuātī ablacuātae ablacuātī ablacuātōrum ablacuātārum ablacuātōrum
Dative ablacuātō ablacuātae ablacuātō ablacuātīs ablacuātīs ablacuātīs
Accusative ablacuātum ablacuātam ablacuātum ablacuātōs ablacuātās ablacuāta
Ablative ablacuātō ablacuātā ablacuātō ablacuātīs ablacuātīs ablacuātīs
Vocative ablacuāte ablacuāta ablacuātum ablacuātī ablacuātae ablacuāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.