abditivus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ab.diˈtiː.u̯us/, [äbd̪ɪˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ab.diˈti.vus/, [äbd̪iˈt̪iːvus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abditīvus | abditīva | abditīvum | abditīvī | abditīvae | abditīva | |
Genitive | abditīvī | abditīvae | abditīvī | abditīvōrum | abditīvārum | abditīvōrum | |
Dative | abditīvō | abditīvō | abditīvīs | ||||
Accusative | abditīvum | abditīvam | abditīvum | abditīvōs | abditīvās | abditīva | |
Ablative | abditīvō | abditīvā | abditīvō | abditīvīs | |||
Vocative | abditīve | abditīva | abditīvum | abditīvī | abditīvae | abditīva |
References
- “abditivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abditivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.