Troius
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Τρώϊος (Trṓïos).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈtroː.i.us/, [ˈt̪roːiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈtro.i.us/, [ˈt̪rɔːius]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Trōius | Trōia | Trōium | Trōiī | Trōiae | Trōia | |
Genitive | Trōiī | Trōiae | Trōiī | Trōiōrum | Trōiārum | Trōiōrum | |
Dative | Trōiō | Trōiō | Trōiīs | ||||
Accusative | Trōium | Trōiam | Trōium | Trōiōs | Trōiās | Trōia | |
Ablative | Trōiō | Trōiā | Trōiō | Trōiīs | |||
Vocative | Trōie | Trōia | Trōium | Trōiī | Trōiae | Trōia |
Related terms
- Trōs
- Troia
References
- “Troius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “Troius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Troius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.