Troianus
Latin
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Trōiānus | Trōiāna | Trōiānum | Trōiānī | Trōiānae | Trōiāna | |
Genitive | Trōiānī | Trōiānae | Trōiānī | Trōiānōrum | Trōiānārum | Trōiānōrum | |
Dative | Trōiānō | Trōiānō | Trōiānīs | ||||
Accusative | Trōiānum | Trōiānam | Trōiānum | Trōiānōs | Trōiānās | Trōiāna | |
Ablative | Trōiānō | Trōiānā | Trōiānō | Trōiānīs | |||
Vocative | Trōiāne | Trōiāna | Trōiānum | Trōiānī | Trōiānae | Trōiāna |
Descendants
Descendants
References
- “Troianus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.