ów

Inherited from Proto-Slavic *ovъ. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔːf/
• IPA^(key): (15^th CE) /of/

ów

1. remote object terminer; that
   • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXII, page 236:

     Ludzye dny wyessyole y ludzi wyelbyą a blogoslawyą, a on (sc. Jezus) zalostne a placzącze, a owi zassyą przeclina

     [Ludzie dni wiesiołe i ludzi wielbią a błogosławią, a on (sc. Jezus) żałostne a płaczące, a owy zasię przeklina]

   • 1872 [1402], Konstanty Małkowski, editor, Przegląd najdawniejszych pomników języka polskiego‎, page 118:

     Tedi *szi zaloba stala ot pana sandczego na owo yste pirwe menone w to slowo, eszbichø nan prziechali gwaltem

     [Tedy si[ę] żałoba stała ot pana sędziego na owo jiste pirwe mienione w to słowo, eż bychą nań przyjechali gwałtem]

   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, page 24:

     A ow, ktory by byl blyzszy kv dzedzynye..., mylczy a rzeczy nye pocznye, tedy vstawiamy

     [A ow, ktory by był bliższy ku dziedzinie..., milczy a rzeczy nie pocznie, tedy ustawiamy]

• Polish: ów

• Boryś, Wiesław (2005) “ów”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “ów”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “ów”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ów”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish ów.

• IPA^(key): /uf/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈof/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -uf
• Syllabification: ów
• Homophones: uf, -ów

ów m

1. (literary) that, the aforementioned

   Synonyms: on, tamten

2. (archaic) third person pronouns he

   Synonym: on

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ów is one of the most used words in Polish, appearing 28 times in scientific texts, 4 times in news, 41 times in essays, 47 times in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 124 times, making it the 483rd most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• ów in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ów in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ów”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ów”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “ów”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “ów”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 935
• ów in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego